MANİSA HACI BEKTAŞ VELİ ANADOLU KÜLTÜR VAKFI

Alevilikle İlgili Kavramlar..
Kadim: Başlangıcı geçmişin derinliklerinde bulunan pek çok eskiye uzanan, öncesiz.
Kandil: Güneş-yıldız anlamında kullanılır.
Serçeşme: Bütün dinlerin kaynağı.
İnsan-ı Kamil: Olgun insan
Kırklar Cemi: Yaradılışı anlatan ilk cem
Güruh-u Naci: kırklar ceminde kırklardan birinin özünü kattığı seçilmiş varlık.
Ocak: Alevilerin örgütlenme biçimi.
Düşkün: Alevi yoluna ve erkanına ters davranışlarda bulunan kişilerdir.
Beloğlu: Şeriat kapısı müridleri.
Yoloğlu: Tarikat kapısı müridleri
Derviş: Marifet kapısı müridleri
Baba: Hakikat kapısı müridleri
Devriye: alevi inanışında insan ruhunun asıl kaynağı olan gerçek varlıktan ayrılıp tekrar ona dönünceye kadar geçirdiği evrelerdir
Eren: İnsan-ı Kamil mertebesine ulaşmış kişiler.
Enel Hakk: Varlığın Birliği Ayin-i
Cem: Alevi ibadetinin temel taşı.Evrenin ve insanın yaratılışının mistik bir sunumu. Ritüellerin, söz, müzik ve dansla bezendiği, masalsı bir anlatım şeklidir.
Gülbeng: Ayin-i Cemde okunan dualar.
Semah: Ayin-i Cemin temel dansı, ritüeli.
Pervane: Semah dönen kişi (gezegen)
Pervanelik: Uzay
Tevhid: Ayin-i Cemde varlığın birliği ilkesinin ifadesidir.
Miraçlama: Ayin-i Cemde, bu bölümde seçilmiş varlığın (Güruh-u Naci) gökyüzüne alınması hikaye edilir.
Elest-i Bezmi: Kırklar Meclisi
Musahip: Aralarında kan bağı bulunmayan kişilerin kan kardeşi olmasıdır.
Hay: Yaradan
Haydar: Alevi inanışında Yaratılmış ilk insan. (Yaradanı içinde barındıran anlamındadır.)
Çerağ: Çıra, mum
Çerağ Uyarma: Ayin-i Cemde bir ışık yakılarak , evrenin ışıktan doğduğunun sembolize edilmesi
Mum söndü: Ayin-i Cemde ışıkların kısa süreli söndürülmesi ile, ışık ile karanlığın çekişmesi ve ışığın galip gelerek insanlığı ve yeryüzündeki yaşamı tekrar aydınlatmasını ifade eder.
Çerağın Sır edilmesi: Ayin-i Cem sonunda ışığın (gerçeğin) ortadan kalkmadığının gizlendiğidir.